Dlaczego powstał ten blog?

No właśnie,  dziś będzie o tym - jak to się wszystko zaczęło? ? Dlaczego zaczęłam szyć? Dlaczego zaczęłam pisać?

Pod koniec ciąży dowiedziałam się, że jestem chora. Było mi bardzo ciężko,  mąż,  mama starali się być przy mnie, wspierać. 
Ale ja nie potrafiłam sobie z tym poradzić.  Urodziłam Córkę,  czas mijał,  wiadomo jak jest przy noworodku- wszystko kręci się wokół nowego Członka Rodziny.

Nieprzespane noce, zmęczenie. 

Wpadłam w depresję,  (którą myślę że mam juz w części opanowaną, jest lepiej , jakoś sobie radzę).
Brakowało mi jakiejś odskoczni, hobby, pasji, czegoś,  co mogłoby sprawiać satysfakcję,  ucieczkę w słabszych momentach.

Tak właśnie spróbowałam szyć ręcznie, a potem stopniowo, wolniutko uczyć się i tworzyć kolejne rzeczy

Choroba nadal dawała o sobie znać-  Mama co trochę przypominała o badaniach, o tym że muszę wziąć się za siebie, zrobić to, co trzeba zrobić aby móc dostać się do kolejki oczekujących na leczenie.

Założyłam więc bloga, jako sposób dla mnie na radzenie sobie z tym wszystkim co jest i tym, co mnie czeka w przyszłości 

Tylko, że w sprawie leczenia nic się nie dzieje, ciągle czekam na swoją kolej, nie ma dnia żebym o tym nie myślała.

Z jednej strony codziennie sprawdzam skrzynkę na listy w oczekiwaniu, z drugiej chciałabym ten moment odwlec w bliżej nieokreśloną przyszłość.

Boję się tego, że sobie nie poradzę, że się nie uda, że ...
A jeszcze te samotne wieczory, kiedy Córka śpi,  mąż w drugiej części Polski...
Jest mi ciężko,  dlatego właśnie próbuję szyć i pisać-  wtedy nie myślę o tym wszystkim,  tylko słucham dźwięku maszyny, takiego spokojnego i przynoszącego ukojenie dla moich wzburzonych uczuć i nerwów.

Ehh żeby mi jeszcze wychodziło tak, jakbym chciała ;)
Ale wierzę w siebie i mojego Singerka, kto jak nie my- da radę? ? ;)

Proszę Was tylko o jedno- kciuki i modlitwę-  niech to się wszystko jakoś samo ułoży,  niech bedzie dobrze!
Wiecie, łatwiej jest z wsparciem niż w pojedynkę ;)

Jeden z uszytych przeze mnie strachów 

Dziękuję za to, że jesteście!